سگ در فرهنگ و تمدن چین
تصویر سگ بر روی خانه سفالی مربوط به دوران نوسنگی، نگهداری‌شده در موزه نانجینگ، قدیمی‌ترین نمونه‌ای است که تاکنون در استان جیانگسو یافت شده است
با بدرقه‌ی خروس طلایی، به استقبال سگ خوش‌یُمن می‌رویم. سال ۲۰۱۸ سال سگ در تقویم چینی بود، که در میان دوازده حیوان زودیاک رتبه‌ی یازدهم را دارد .
سگ‌ها نه تنها همراهان خوبی برای ما هستند، بلکه خانه‌های ما را محافظت می‌کنند. در جامعه‌ی مدرن، سگ‌ها نقش‌های گوناگونی دارند: از سگ‌های راهنما برای نابینایان گرفته تا سگ‌های درمانی و پلیسی. به‌طور کلی، سگ‌ها بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی ما هستند و طرفداران آن‌ها در همه‌جا یافت می‌شوند، تا جایی که می‌توان گفت عضوی از خانواده‌ی بشریت شده‌اند .
فراتر از واژه‌هایی مانند «وفاداری»، «دوستی»، «محبت» و «همراهی»، سگ‌ها در اساطیر چین نیز حضور دارند و به آن‌ها نیرویی ماورایی نسبت داده شده است. معروف‌ترین نمونه‌ی آن، سگ افسانه‌ای «هاوتیان» است که یار و یاور «ارلانگ شن» بود و در شکار، نبرد و مبارزه با اهریمنان به او کمک می‌کرد. از سوی دیگر، پدیده‌ی خسوف نیز در افسانه‌های چینی به «سگ آسمانی که ماه را می‌خورد» نسبت داده شده است. برخی منابع اشاره دارند که «سگ آسمانی» می‌تواند نام یک صورت فلکی باشد، در حالی که برخی متون، آن را موجودی محافظ و دفع‌کننده‌ی شر می‌دانند. مثلاً در «کوه‌نگاری‌های کلاسیک چین» از آن به‌عنوان جانوری که شبیه به راسوی سفید است و صدایی مانند «لیو لیو» دارد یاد شده که می‌تواند شَر را دفع کند .
محافظت در برابر خطر، همراهی وفادارانه؛ سگ‌ها حقیقتاً موجوداتی شگفت‌انگیز برای زندگی روزمره هستند . سگ‌ها بهترین دوستان بشر و یکی از نخستین حیواناتی هستند که توسط انسان اهلی شده‌اند. از همین رو، از دوران کهن سگ‌ها همراه همیشگی ما بوده‌اند. اگر باور ندارید، کافی است نگاهی به آثار تاریخی بیندازید! در بسیاری از اشیای باستانی، می‌توان نقش و تصویر سگ‌ها را مشاهده کرد. این تصاویر زنده و پویا هستند و باوجود قدمت زیاد، همچنان ظاهر بانمک و دوست‌داشتنی دارند. همین امر نشان می‌دهد که عشق و علاقه‌ی انسان به سگ‌ها، از محدودیت‌های زمان فراتر رفته است .
ابزار سنگی مربوط به دوره‌ی نوسنگی متأخر از فرهنگ «چوجالینگ»، کشف‌شده در منطقه‌ی «دِنجیاوان» شهر «تِیِنمن»، استان هوبی، و نگهداری‌شده در موزه‌ی ملی چین
فرهنگ چوجالینگ نام خود را از محوطه‌ی باستانی چوجالینگ در استان «جین‌شان» هوبی گرفته است. این فرهنگ عمدتاً در دشت‌های «جیان‌هان» گسترده شده بود، به‌طوری که از شرق تا دامنه‌ی جنوبی کوه‌های «دابی»، از غرب تا منطقه‌ی «سان‌شیا»، از شمال تا جنوب غربی استان «هِنَن» و از جنوب تا شمال دریاچه‌ی «دونگ‌تینگ» امتداد داشت .
بر اساس آزمایش‌های کربن‌رادیواکتیو، دوره‌ی فرهنگ چوجالینگ حدود ۳۰۰۰ تا ۲۶۰۰ سال پیش از میلاد تخمین زده شده است. در آن زمان، مردم به کشت برنج به‌عنوان فعالیت اصلی خود می‌پرداختند و در کنار آن، شکار، ماهیگیری و گردآوری مواد غذایی را نیز دنبال می‌کردند. همچنین حیواناتی نظیر خوک، سگ و مرغ را اهلی کرده بودند. در مناطق تحت نفوذ این فرهنگ، تعداد قابل‌توجهی از مجسمه‌های سفالی پرندگان، مرغ‌ها و سگ‌ها کشف شده است که نشان‌دهنده‌ی ارتباط نزدیک مردم آن دوران با این موجودات است .
سگ سفالی با لعاب زرد، مربوط به دوران «چین» و «هان»، نگهداری‌شده در موزه‌ی شانگهای.این مجسمه‌ی سگ، سبکی کاملاً منحصربه‌فرد از هنر دوره‌ی چین و هان را به نمایش می‌گذارد. در این دوره، حیوانات نمادین نقش مهمی در باورهای فرهنگی داشتند، و این سگ سفالی نیز به‌عنوان «جانور خوش‌یُمن» شناخته می‌شود. شکل و فرم آن نه‌تنها نشان‌دهنده‌ی مهارت بالای هنرمندان آن عصر است، بلکه بیانگر جایگاه ویژه‌ی سگ‌ها در زندگی و اعتقادات مردم چین باستان نیز می‌باشد .
سگ سفالی مربوط به دوران «هان شرقی»، نگهداری‌شده در موزه‌ی نانجینگ این مجسمه‌ی سگ با حالتی که سر را بالا گرفته و قامتش را استوار نگه داشته، انرژی و سرزندگی خاصی را القا می‌کند. از دیگر ویژگی‌های قابل‌توجه این اثر، بندهای بسته‌شده به بدن سگ است که شبیه به قلاده‌های امروزی به نظر می‌رسد. گویی تنها کافی است بندی به پشت آن اضافه شود تا بتوان آن را همانند سگ‌های خانگی امروزی همراه خود برد. چنین جزئیاتی نشان‌دهنده‌ی توجه به واقعیات زندگی روزمره در هنر باستانی چین است .
سگ سفالی مربوط به دوران «هان شرقی»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن)، کشف‌شده در سال ۱۹۵۱ در منطقه‌ی «بای‌چوان»، شهر «هوی‌شیان»، استان هِنَن این مجسمه با طراحی دقیق و واقع‌گرایانه، جزئیات بسیار ظریفی از ظاهر سگ را به نمایش می‌گذارد. حالت بدن، فرم چهره و تناسبات آن کاملاً طبیعی هستند، گویی هنرمند تلاش کرده است تا تصویری زنده از این حیوان محبوب را در قالب سفال جاودانه کند. چنین آثاری نشان‌دهنده‌ی مهارت بالای هنرمندان باستانی چین در بازنمایی واقع‌گرایانه‌ی موجودات است .
مجسمه‌ی سفالی سگ مربوط به دوره‌ی «شش سلسله»، نگهداری‌شده در موزه‌ی نانجینگ این سگ سفالی با اندامی قدرتمند، چشمانی کاملاً متمرکز به سمت جلو، و دندان‌هایی که بیرون زده‌اند، حالتی از آماده‌باش و هوشیاری را به نمایش می‌گذارد. گویی در لحظه‌ای بعد پارس خواهد کرد! چنین جزئیاتی باعث می‌شود که بیننده ناخودآگاه کنجکاو شود که چه چیزی در مقابل این سگ قرار دارد که او را تا این حد متوجه و مراقب کرده است. این اثر نشان‌دهنده‌ی مهارت هنرمندان دوران «شش سلسله» در نمایش احساسات و ویژگی‌های رفتاری حیوانات است .
قلاده‌ی سگ با لعاب سبز مربوط به دوره‌ی «جین»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) درون این قلاده‌ی سفالی، نقش یک سگ در حال استراحت به‌صورت برجسته ساخته شده است. جزئیات ظریفی مانند ردپای پاها و فرم دقیق ستون فقرات به‌وضوح قابل مشاهده‌اند، که جلوه‌ای بسیار زنده و پویا به این اثر داده‌اند. این طراحی، نه‌تنها واقع‌گرایی هنرمند را نشان می‌دهد، بلکه با اندازه‌ی کوچک و فرم دوست‌داشتنی‌اش، حس لطافت و زیبایی خاصی دارد. بی‌تردید، این اثر نمونه‌ای جذاب از هنر سفالگری چین باستان به شمار می‌رود .
قلاده‌ی سگ با لعاب سبز مربوط به دوره‌ی «جین»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) درون این قلاده‌ی سفالی، نقش یک سگ در حال استراحت به‌صورت برجسته ساخته شده است. فرم این سگ، بسیار زنده و واقعی به نظر می‌رسد، گویی در آرامش مطلق قرار گرفته است. طراحی کوچک و ظریف این اثر، جلوه‌ای دوست‌داشتنی و «بانمک» به آن داده و توجه خاص هنرمندان به جزئیات را نشان می‌دهد. این مجسمه یکی دیگر از نمونه‌های جذاب و شیرین هنر سفالگری چین باستان است .
مجسمه‌ی سفالی شکارچی سوار بر اسب، مربوط به دوران «تانگ»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) در این اثر، سگ همراه با صاحب خود بر پشت اسب نشسته و آماده‌ی شکار است، که نشان‌دهنده‌ی نقش حیاتی سگ‌ها در فعالیت‌های شکار در دوران تانگ است. بااین‌حال، نحوه‌ی نشستن سگ روی اسب، تصوری جالب را ایجاد می‌کند: اگر اسب ناگهان شروع به تاخت کند، آیا این سگ دچار مشکل نمی‌شود؟ چنین جزئیاتی، نه‌تنها جذابیت هنری این مجسمه را افزایش داده، بلکه باعث کنجکاوی و تفکر درباره‌ی شیوه‌های شکار در گذشته نیز می‌شود .
مجسمه‌ی سنگی سگ از مجموعه‌ی دوازده حیوان زودیاک، مربوط به دوران «تانگ»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) این مجسمه، نمونه‌ای از مجسمه‌های زودیاک و نماد سال سگ («شو») در تقویم چینی است. دوازده حیوان زودیاک در گذشته کاربردهای مختلفی داشتند، از جمله برای «دفع شر» و «حفظ خوش‌یُمنی». چنین مجسمه‌هایی معمولاً در مقابر دوران «تانگ» و «سونگ» همراه با متوفی دفن می‌شدند تا به‌عنوان محافظان معنوی عمل کنند. این نشان‌دهنده‌ی باور عمیق مردم چین باستان به نیروی نمادین و حفاظت‌بخش حیوانات زودیاک است .
سگ گِلی با لعاب قهوه‌ای، مربوط به دوران «سونگ»، نگهداری‌شده در موزه‌ی نانجینگ این مجسمه‌ی دوست‌داشتنی، نیمه‌ی بالایی خود را با لعاب قهوه‌ای پوشانده، درحالی‌که نیمه‌ی پایینی بدون لعاب باقی مانده است. این ترکیب جلوه‌ی زیبایی به اثر داده و حس طبیعی آن را تقویت کرده است. سگ کوچک، با سری کمی مایل و چشمانی که به سمت بالا دوخته شده‌اند، حالتی بسیار زنده و پر از احساس دارد. بند قلاده‌ی دور گردنش، این تصور را ایجاد می‌کند که او آماده‌ی حرکت است و با نگاه خود گویی می‌گوید: «وقت رفتن است، صاحب من!» چنین جزئیات ظریف، مهارت هنرمندان دوران «سونگ» را در خلق آثار پر از زندگی به نمایش می‌گذارد .
سگ سفالی با لعاب سفید و تزئینات سبز، مربوط به دوره‌ی «سونگ»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) این مجسمه‌ی کوچک، با سری برافراشته و قامت استوار، بر روی پایه‌ای مربعی ایستاده است. سفالگری «کوره‌ی مغول‌چو» (مغول‌چو‌یاو) در دوران «سونگ» به‌ویژه در ساخت اسباب‌بازی‌های کودکانه، از جمله خرگوش، سگ، گاری گاو، گوسفند و پسرک‌های کوچک، به دستاوردهای قابل‌توجهی رسیده بود. برخی از این آثار فقط چند سانتی‌متر ارتفاع دارند و ظرافت خاصی در آن‌ها دیده می‌شود .
در این اثر، تمرکز هنرمند بر بزرگ‌نمایی ویژگی‌های سگ باعث شده است که خطوط آن کمی ساده و انتزاعی به نظر برسد. بااین‌حال، همین سبک مینیمالیستی به این مجسمه‌ی کوچک حالتی دوست‌داشتنی و دل‌پذیر داده و جذابیت خاصی به آن بخشیده است .
سگ خوابیده از جنس یشم سبز، مربوط به دوران «سونگ»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) این مجسمه‌ی یشمی، حالتی کاملاً طبیعی و واقع‌گرایانه از یک سگ در حال خواب را به تصویر کشیده است. ظرافت چشمگیر هنرمند در نحوه‌ی استفاده از بافت طبیعی یشم، به‌ویژه در ایجاد بند قلاده، نشان‌دهنده‌ی مهارت و خلاقیت منحصربه‌فرد اوست. همان‌طور که بند قلاده به‌نظر می‌رسد که از خود سطح یشم شکل گرفته، می‌توان دریافت که این اثر با دقت و طراحی استادانه‌ای تراش خورده است، که به آن جلوه‌ای زیبا و هنری بخشیده است .
سگ خوابیده از جنس یشم سبز، مربوط به دوران «مینگ»، تراشیده‌شده به‌صورت مجسمه‌ی گرد این مجسمه‌ی ظریف، سگ را در حالتی نیمه‌خوابیده به تصویر می‌کشد؛ با پنجه‌های جلویی کنار هم قرار گرفته و پاهای عقبی که زیر بدن جمع شده‌اند. پشت این سگ، دارای برجستگی‌هایی است که ستون فقرات آن را مشخص می‌کند، درحالی‌که خطوط ساده و ظریف در کناره‌ها، جزئیات دنده‌هایش را نشان می‌دهند .
در مقایسه با مجسمه‌های یشمی دوران «چینگ»، سگ‌های ساخته‌شده در عصر «مینگ» ظاهر لاغرتر و کشیده‌تری دارند، که یکی از ویژگی‌های بارز آثار هنری این دوره محسوب می‌شود. این سبک نه‌تنها بیانگر مهارت هنرمندان آن عصر در استفاده از یشم است، بلکه به‌وضوح منعکس‌کننده‌ی تغییرات زیبایی‌شناسی در طول زمان نیز می‌باشد .
مجسمه‌ی سگ از مجموعه‌ی دوازده حیوان زودیاک، ساخته‌شده از یشم سبز، مربوط به دوران «چینگ»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) این اثر یشمی، ترکیبی از بدن انسان با سر سگ را به نمایش می‌گذارد. مجسمه، سگ را در حال نشسته نشان می‌دهد، با لباسی بلند و شمشیری که در دست راست خود گرفته است، درحالی‌که دست چپ را روی زانو قرار داده است .
طبق کتاب «داروی نور بلوری هفت بودا»، سگ در چرخه‌ی دوازده حیوان زودیاک، نماد «خدای شو» است. در متون کهن، این نماد با رنگ سفید توصیف شده و شیء ویژه‌ی همراهش یک شمشیر درخشان است. چنین آثاری نه‌تنها به باورهای فرهنگی چین باستان اشاره دارند، بلکه مهارت فوق‌العاده‌ی هنرمندان در ساخت جزئیات ظریف و معانی عمیق را نیز به نمایش می‌گذارند .
سگ خوابیده از جنس یشم سفید، مربوط به دوران «چینگ»، تراشیده‌شده به‌صورت مجسمه‌ی گرد این مجسمه‌ی ظریف، سگ را در حالتی خوابیده و آرام به تصویر می‌کشد، با سری که به عقب برگشته و دمی که به سمت بالا پیچیده شده است. یک حلقه‌ی ساده نیز دور گردن آن قرار دارد .
این اثر، برخلاف برخی مجسمه‌های زینتی که دارای تزئینات پیچیده هستند، کاملاً ساده و بدون هیچ‌گونه نقش و نگار است. بااین‌حال، فرم و حالت طبیعی آن، به‌خوبی حس زنده بودن را منتقل می‌کند. مجسمه‌های یشمی سگ در دوران «چینگ» اغلب به‌عنوان اشیای تزئینی در قصر نگهداری می‌شدند، که نشان‌دهنده‌ی ارزش بالای این حیوان در فرهنگ آن دوره است .
سگ خوابیده از جنس یشم سبز، مربوط به دوران «چینگ»، تراشیده‌شده به‌صورت مجسمه‌ی گرد این مجسمه‌ی کوچک، سگ را در حالتی نشسته و سر برافراشته نشان می‌دهد. چشمان برجسته، پنجه‌های جلویی کنار هم قرار گرفته، و پاهای عقبی که زیر بدن جمع شده‌اند، همگی به دقت تراش خورده‌اند. دم سه‌بخشی که به سمت بالا خم شده، همراه با جزئیات ستون فقرات و دنده‌ها که با خطوط ساده اما ظریف نمایش داده شده‌اند، جلوه‌ای طبیعی به این اثر بخشیده است .
یک قلاده نیز دور گردن این سگ وجود دارد، که نشان‌دهنده‌ی توجه به جزئیات در طراحی آن است. این مجسمه نمونه‌ای از سگ‌های کوچک نژاد «پاگ» محسوب می‌شود و در سال ۱۹۵۶ توسط «سون یِنگ‌ژو» اهدا شده است، که بیانگر ارزشی ویژه و تاریخی در میان مجموعه‌های یشمی دوران «چینگ» است .
لباس سگ از جنس ساتن سبز با طرح گل‌های «های‌تانگ» و داوودی، مربوط به دوران «چینگ»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن)
این لباس نشان می‌دهد که پوشاندن لباس بر سگ‌ها تنها به دوران مدرن محدود نیست! در دوران «چینگ»، اداره‌ی داخلی قصر بخشی مخصوص برای نگهداری از سگ‌ها داشت که وظیفه‌ی مدیریت امور مرتبط با آن‌ها را بر عهده داشت .
طبق کتاب «ری زیا جیُو ون کائو»، محل نگهداری سگ‌های درباری در «دونگ هوا مِن»، با ساختمانی شامل نوزده اتاق، قرار داشت. همچنین بخش دیگری در «دونگ آن مِن» با پانزده اتاق ویژه برای نگهداری سگ‌ها در نظر گرفته شده بود. اداره‌ی نگهداری سگ‌ها تحت نظارت مقام‌های سلطنتی اداره می‌شد و وسایل مربوط به سگ‌ها از جمله لباس‌های آن‌ها، بسیار لوکس و تجملی بود .
این لباس سگ، با رنگ‌های ملایم و طراحی دقیق، نمونه‌ای از لباس‌های مخصوص سگ‌های سلطنتی در اواخر دوران «چینگ» است که نمایانگر توجه ویژه‌ی قصر به این حیوانات محبوب است .
عروسک حیوانی چوبی، مربوط به دوران «چینگ»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن)
در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم، آلمان پیشگام در تولید عروسک‌های سیرک با مفاصل متحرک بود. این اسباب‌بازی‌ها با اعمال نیروی خارجی و استفاده از ساختار مفصلی خود، توانایی حرکت داشتند .
در مجموعه‌های سلطنتی چین، نمونه‌هایی از این عروسک‌های چوبی شامل فیل، پلنگ، سگ و دیگر حیوانات نگهداری می‌شد که جزو انواع ساده‌تر اسباب‌بازی‌های مفصلی به شمار می‌رفتند. این حیوانات کوچک و متحرک، نه‌تنها موجب تقویت تخیل می‌شدند، بلکه به‌ویژه برای سرگرمی‌های پسران سلطنتی که به فعالیت‌های پرتحرک علاقه داشتند، مناسب بودند .
سگ سایه‌بازی چرمی، مربوط به اواخر دوران «چینگ»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) این اثر، با جزئیات برجسته‌ای در طراحی بینی و ران، حالتی بسیار زنده و پویا دارد. پا‌ی چپ سگ کمی بالا آمده است، که به‌عنوان یک «نقطه‌ی برجسته» در ترکیب‌بندی آن عمل می‌کند. این ویژگی باعث شده است که مجسمه‌ی ساکن ناگهان حس حرکت پیدا کند، گویی که آماده‌ی راه رفتن است. چنین جزئیاتی، مهارت استادان هنر سایه‌بازی در نمایش ظرافت و زندگی‌بخشی به آثار خود را نشان می‌دهد .
سگ ساخته‌شده از یشم سبز، مربوط به دوره‌ی «جمهوری چین» (مین‌گو)، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) این مجسمه‌ی کوچک، حالتی پرتحرک و پویای یک سگ را در لحظه‌ی دویدن یا توقف ناگهانی به تصویر می‌کشد. پاهای جلویی کشیده شده‌اند، درحالی‌که وزن بدن به عقب متمرکز شده است و دم بلند آن با حرکتی منحنی‌شکل به عقب تاب خورده است .
این اثر، مهارت هنرمند را در نمایش لحظه‌ی حرکت و انرژی سگ نشان می‌دهد. فرم پویا و زنده‌ی آن، نه‌تنها بیانگر توجه دقیق به جزئیات است، بلکه حس نشاط و سرزندگی را نیز به بیننده منتقل می‌کند .
مجسمه‌ی سرامیکی سفید با نقاشی رنگی، مربوط به دوران «داو‌گوانگ» از سلسله‌ی «چینگ»، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) این اثر، نمونه‌ای جالب از همراهی انسان و سگ در هنر باستانی است؛ گویی نوعی «عکس یادگاری» تاریخی از این دو موجود است! در این مجسمه، کودک در آغوش خود یک سگ را نگه داشته، که به نظر می‌رسد نژاد آن شبیه به «سگ خالدار» باشد .
چنین آثاری نه‌تنها نشان‌دهنده‌ی رابطه‌ی نزدیک انسان با سگ‌ها در دوران «چینگ» است، بلکه بیانگر ارزش و اهمیت این حیوانات در زندگی روزمره‌ی مردم آن عصر نیز می‌باشد. جزئیات ظریف و رنگ‌آمیزی زیبای این اثر، جلوه‌ای خاص و صمیمی به آن بخشیده است .
فرش دیواری پرزدار، مربوط به قرن نوزدهم، بافته‌شده در اروپای غربی، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) این فرش دیواری از نوع «پشت‌چسبی» اروپایی است و دو سگ پرانرژی را در حال دویدن میان جنگل به تصویر کشیده است. پویایی و شفافیت جزئیات آن، جلوه‌ای زنده و واقع‌گرایانه به اثر داده است .
فرش‌های دیواری در میان اشراف اروپایی دوران مدرن از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند و به‌عنوان آثار هنری بسیار مورد توجه قرار می‌گرفتند. این نمونه‌ی کوچک از فرش دیواری پرزدار، متعلق به اواخر دوران «چینگ»، نیز یکی از آثار هنری ظریف و زیبا محسوب می‌شود. طراحی سگ‌های روی فرش، به‌صورت بسیار واقع‌گرایانه انجام شده و حالتی شبیه به نقاشی‌های رنگ‌روغن را تداعی می‌کند. این ظرافت و دقت در بافت، نشان‌دهنده‌ی مهارت بالای صنعتگران آن دوره است .
مجسمه‌ی سنگی سگ خوابیده، مربوط به دوران معاصر، نگهداری‌شده در موزه‌ی «گُه‌گُنگ» (کاخ موزه‌ی پکن) این دو مجسمه‌ی سنگی، با فرم‌های بسیار روان و متناسب، حالت استراحت سگ‌ها را به‌گونه‌ای نمایش می‌دهند که همچنان حس آماده‌باش و توجه در آن‌ها دیده می‌شود. خمیدگی طبیعی بدن، جزئیات ظریف در فرم پنجه‌ها و ستون فقرات، و شکل چهره‌ی آن‌ها، جلوه‌ای زنده و پرانرژی به اثر داده است .
حالت این سگ‌ها، گویی نشان‌دهنده‌ی آمادگی آن‌ها برای دریافت فرمان است، که مهارت بالای هنرمندان در نمایش حس و رفتار حیوانات را آشکار می‌سازد. چنین مجسمه‌هایی، نه‌تنها به‌عنوان آثار هنری بلکه به‌عنوان نمادهای وفاداری و هوشیاری نیز شناخته می‌شوند .
امید است برایتان جذاب و سرگرم کننده واقع شده باشد.
پت اکسپرس
